Over ons

"In 2002 werd ik voor de derde keer trotse papa. Een 3e zoon, Toon, werd geboren. Een pientere, gelukkige en uiterst bijzondere kerel. Toon groeide op zoals de meeste kinderen, omringd door liefde. Maar al snel werd het voor ons duidelijk dat dit niet voldoende was. Toon is nu 18 en we beseffen meer en meer dat hij waarschijnlijk nooit zelfstandig zal wonen.

Als papa van Toon en zaakvoerder van een succesvol bouwbedrijf kan ik voor hem een aangepaste opvang opzetten. Maar de sociale ondernemer in mij vindt dat niet genoeg. En het blijkt al snel dat ook de mensen rondom mij bruisen van goesting om iets te doen. En zo groeide mijn droom om ook hier stroomopwaarts te zwemmen.

Begin 2015 werd er een denktank geïnitieerd rond de idee “als ik er niet meer ben”. Die ging op zoek naar de juiste vorm en een goed model voor mensen zoals Toon. Mensen met een beperking die dreigen op een wachtlijst te komen of waarvoor de hedendaagse zorginstelling of het ‘verlengd huisarrest’ niet de ideale oplossing blijkt. Hoe kunnen zij genieten van een maximale levenskwaliteit ook als wij er niet meer zijn?"

Zolang kinderen klein zijn en bij hun ouders opgroeien, is iedereen gerust. Maar kinderen worden groot en elke ouder wil zijn kind maximale kansen bieden om zich te ontwikkelen en te ontplooien, zodat ze een toekomst kunnen opbouwen. En wat als de ouders er later niet meer zijn? Wie zal dan voor hen zorgen?

Op deze vragen wil Toontjeshuizen antwoorden bieden, ze haalbaar maken en omzetten in een realistisch perspectief. Toontjeshuizen wil bouwen aan een toekomst voor deze kinderen, samen met hun ouders, familie, vrienden en omgeving.

Toontjeshuizen wil bouwen aan een toekomst voor mensen met een beperking, samen met hun ouders, vrienden en familie. Dit door een eigen thuis voor hen te helpen creëren waar geluk en kwaliteit van leven centraal staan. Zo kunnen mensen met een beperking zo zelfstandig mogelijk  wonen en volwaardig deel uitmaken van de samenleving.